Her şeyi yeniden başlatacağımı umarak
Ve sonları durduracağımı
Bir umut çizdim.
Buna umut denebilirdi ancak
Başka bir kelimeye yer yoktu hanemde
Çünkü tanışmamıştım henüz
Kendini kandırmak gerçeğiyle,
Şiir yazdığımı zannetmiyorum
Olsa olsa bir kavgadır bu
Sözsüz, satırlar arasında.
Bağırış çağırışları sevmediğimden
Tuttuğum bir yokuştur belki de
Ama sevdiğim bir şiiri ortak ederim dinginleşmeye
"Sen ve yağmur başa dönemezsiniz
Öyle bir yol yürüdünüz ki ancak
Dönüş yolunu yok ederek gelebilirdiniz"
Bunca bilinenin ardından neden?
"Yeniden"e bu takıntım.
Siz yüz aşinalığı, özlem derseniz anlarım
Oysa ben bunların hepsini dolaştım
Anıların sokaklarına bulaştım
Kimse yoktu.
Aynadaki kendimle vedalaştım
Boşanırcasına yağmurlu Süleymaniye
Bu anı bir mekanda izafileştirdiğim kaçıncı ikindi
Rastlantı değil üç ya da dördüncü buluşma belki de
Paçalarımdaki ıslaklığın yüzümdeki neme intikali
Çok aradım, bir türlü bulamıyorum.
Kalbimdeki boş odaların kilidini
Ve tefekküre bırakacağım sükuneti
Dünyanın sesi kulaklarımda
Yardım et Allah'ım!
Neden duyamıyorum seni?
Ne demiş erenlerden biri? Aramadan bulamazsın. En nihayet arasan da bulamazsın, bulmak yok o başka ama anlaşılan o ki sen çok güzel arayacaksın
Şiiri okudukça arayan birini hayal ettim. Şiirde, Süleymaniye ‘de, kalbinde, ruhunda arayan birini….
Umarım bulursun aradığını ama bu yolculuk bu arayış sana çok yakışmış!!!!
Allah razı olsun :,)
Aratana şükürler olsun.
Bu şiirin ilk defa dillendirildiği masadaydım diyaloglar aynen şöyle:
Editör: Bizi bitirdin be Lavanta…
L: Teşekkür ederim ablacım 🙂
Bu masayı ve dahalarını nasip eden Rabbime şükürler olsun ❣
Hala dizelerden çıkamadığım için sadece hislerimi aktarabiliyorum yorumlarımı belki bir demlik çay eşliğinde muhabbetli bir gecede aktarmak nasip olur. 🌺
:’) Elhamdulillah Akasya’m.Allah razı olsun Muhabbetimiz daim olsun kardeşim.