Kelimelerin arasında sıkıştım.Kalabalık ve bilenmiş,İncecik bir kesik, sızıdan akan letafet.Yırtıldı ardından tebessüm perdesi,Kaldı geriye sükûnet.Hurma ağacının dibi,Bir esenlik ve müjdenin yeri.Bilmem ikindi miydi,Yoksa böyle bir gece vakti mi?”Ölseydim, unutulup gitseydim” dedi.Gelen cevabın güzelliği sarhoş etmiş olmalı benliğimi,Bir parmak bal çalıp,Temessül…
Kategori: Şiir
İntikal
Her şeyi yeniden başlatacağımı umarakVe sonları durduracağımıBir umut çizdim.Buna umut denebilirdi ancakBaşka bir kelimeye yer yoktu hanemdeÇünkü tanışmamıştım henüzKendini kandırmak gerçeğiyle,Şiir yazdığımı zannetmiyorumOlsa olsa bir kavgadır buSözsüz, satırlar arasında.Bağırış çağırışları sevmediğimdenTuttuğum bir yokuştur belki de Ama sevdiğim bir şiiri ortak…
Terazi
Kadın, Boğaz’dan çırparken kurumdan hayalleriDolandı elleri80 milyonun boynuna.Kazıdı pudralılarını şehrin,Alnıyla cilaladı kulvarlarını yeşil sefillerin. Tazecik bir canı 2 yıllık, Her şeyi yuttu o an. Sustu , sustu ve 30 yıl kurum kustu. Artık kurumdan da olsaDüş yok,uyku yokhece, sokak …Hiçbiri…
Göz Yağmurları
Yağmur yağıyor… Bu sefer, gökyüzü mü bana eşlik ediyor Yoksa ben mi arkadaşlık ediyorum bilmiyorum. Yine birlikteyiz, yalnızca. Önemli olan bu. Beraberken yalnız olmayı, son demine kadar yaşıyor insan yağmurla. Temizlediği yeryüzünü seyrederken düşünüyor insan. Rabbim! Acaba bu göz yağmurlarım…
İhtar
Malayani tedirginliğini ,refikin tarikine mani eyleme. Hudutsuz bir yolun paylaşımını gaye edinmişken Omzuna ebed bedelini yüklemekten beri mi kalırsın? Korkakça, meyusane tavırlar… Mühür tutmuş müsveddelerin sarfı zehirlerini neden düsturun edinirsin? Hem debelenir aranır, korkunç bir yeis içine düşer hem de…
Yok(sun)
Bir gece hissetti çocuk. Göz bebeklerinin ardına bastırılmış Olmayan yaşanmışlığın zakkum tadı, Nice sırlara kepenk ağzında yaralar açmış. Her zaman anılar dağlamaz ya, Yüreğini… Kimi zaman da anılmayanlar bırakır, Ardında ziftini. Avuçlarına diker gözlerini çocuk… Farkeder o zaman Cebren çekilen…
Huzur Evi
Yadede kırpa duran beyaz bir kirpik, Toz toprak ile bulaşık ve bir nebze de silinik. Gözü buğularda Görünmesin taburedeki kimlik, Çünkü ıslanır her seyrinde o iplik iplik. Kesrete hasrettir demlik, Çeşme başında dolmakta. Taştıkça taşmakta da Toprağı doyurmakta. Birazdan “O”…